- poczciwiec
- 1. bon2. bonhomme
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
poczciwiec
Regardez d'autres dictionnaires:
poczciwiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, W. poczciwiecwcze || rzad. poczciwiecwcu; lm M. poczciwiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek poczciwy; czasem z pobłażaniem lub lekceważeniem o kimś dobrodusznym, pozbawionym sprytu, niezbyt zaradnym : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczciwiec — m II, DB. poczciwiecwca, W. poczciwiecwcze (poczciwiecwcu); lm M. poczciwiecwcy, DB. poczciwiecwców → poczciwina … Słownik języka polskiego
poczciwina — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. poczciwinanie; lm D. poczciwinain, MB. y (także DB. poczciwinanów tylko o mężczyznach) «pobłażliwie lub z lekceważeniem o człowieku dobrodusznym, uczynnym; także o człowieku przeciętnym, niezbyt mądrym, takim, którego… … Słownik języka polskiego
